Dnia 19 czerwca 2025 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydał wyrok w sprawie C-396/24. Trybunał uznał, że żądanie przez bank od konsumenta zwrotu całej nominalnej kwoty udzielonego kredytu, niezależnie od kwoty spłat dokonanych przez konsumenta i niezależnie od pozostałej do spłaty kwoty jest sprzeczne z dyrektywą 93/13. Niezgodne z dyrektywą 93/13 jest także nadanie przez sąd z urzędu rygoru natychmiastowej wykonalności w przypadku uznania przez konsumenta roszczenia banku o zwrot kwot wypłaconych w wykonaniu umowy, o ile prawo krajowe nie pozwala sądowi na podjęcie wszelkich niezbędnych środków mających na celu ochronę konsumenta przed szczególnie szkodliwymi konsekwencjami, jakie może wywrzeć wobec niego nadanie wyrokowi takiego rygoru.

Ww. wyrok wywołał falę dezinformacji ze strony sektora bankowego. Banki zaczęły forsować własną interpretację tegoż orzeczenia, przedstawiając je jako korzystne dla siebie. Według sektora bankowego ww. wyrok oznacza powrót do teorii salda, a tym samym odejście od teorii dwóch kondykcji. Taka interpretacja jest to jednak sprzeczna z treścią tegoż orzeczenia – Trybunał nie odnosił się bowiem do zasad rozliczeń nieważnych umów, a jedynie zakwestionował możliwość ponownego dochodzenia zapłaty już spełnionego świadczenia przez banki.

Podkreślenia wymaga, że banki nie korzystają z możliwości potrącenia należności, ponieważ utrzymują, że ich umowy są ważne. Tymczasem Trybunał potwierdził, że przedsiębiorca nie może żądać od konsumenta zwrotu środków, które już otrzymał. Celem tego stanowiska jest ochrona konsumentów przed nadużyciami ze strony banków.

Powyższy wyrok potwierdza dotychczasową linię orzeczniczą i nie zmienia sytuacji frankowiczów na ich niekorzyść. Banki, które dalej pozywają klientów o zwrot kapitału, ryzykują oddalenie powództw i scenariusz ,,darmowych mieszkań” dla frankowiczów.

Co należy zapamiętać z powyższego orzeczenia?             

Najistotniejsze elementy wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (C-396/24):

• Banki nie mogą żądać zwrotu całego kapitału po unieważnieniu umowy – muszą uwzględniać już spłacone raty,
• Sądy nie nadadzą z urzędu rygoru natychmiastowej wykonalności wyrokom zasądzającym roszczenia banków,
• Wyrok wyklucza możliwość zastraszania kredytobiorców pozwami banków o zwrot kapitału.

Ww. wyrok to kolejna dotkliwa porażka banków. Orzeczenie stanowi sprzeciw Trybunału wobec praktyki polegającej na pozywaniu konsumenta przez przedsiębiorcę o zwrot pełnej kwoty kapitału, który został już w całości lub też w pewnej części spłacony. Natomiast banki próbują manipulować wnioskami z orzeczenia, nadinterpretowując to, co zostało w nim zawarte.

Informujemy, że Kancelaria zajmuje się tematem kredytów frankowych od 2014 r. Udzielamy Klientom kompleksowej pomocy – poczynając od złożenia do banku reklamacji, przez poprowadzenie postępowania, wyegzekwowanie zasądzonych należności, aż po wykreślenie hipoteki z księgi wieczystej nieruchomości. Zachęcamy do kontaktu z Sekretariatem Kancelarii celem umówienia nieodpłatnego spotkania, na którym zostanie przeanalizowana Państwa umowa kredytu, a nadto przedstawione zostaną informacje o przysługujących Państwu względem banku roszczeniach.

Kontakt z Kancelarią w sprawach dot. kredytów frankowych możliwy jest przez Facebook’a lub:

☎️: + 48 91 484 29 35 ✉️: kancelaria@kancelaria-bd.pl

#franki #frankowicze #CHF #kredytfrankowy #pozewfrankowy #sprawafrankowa #kancelariaszczecin #adwokatszczecin #prawnikszczecin #bank #umowakredytu