Zgodnie z aktualnym brzmieniem Kodeksu karnego wykonawczego, w momencie, w którym dochodzi do prawomocnego skazania na karę pozbawienia wolności, sąd poleca zatrzymać skazanego i doprowadzić go do aresztu śledczego. Oznacza to, że w przypadku skazania, sąd nie będzie czekał na dobrowolne stawienie się przez skazanego w areszcie śledczym; zostanie to na nim wymuszone i bez znaczenia pozostanie, czy jest on na to gotowy, czy załatwił wszystkie niezbędne sprawy, czy też zabezpieczył finansowo rodzinę na czas odbywania kary.

Istnieją jednak możliwości pozwalające odroczyć w czasie wykonanie kary pozbawienia wolności, w przypadku wystąpienia wskazywanych w ustawie przesłanek. Tak więc, pierwszym krokiem powinno być złożenie wniosku o odroczenie wykonania kary, czyli o przesunięcie w czasie (nawet o 1 rok i dłużej!) momentu osadzenia w zakładzie karnym, wraz z wnioskiem o wstrzymanie wykonania wyroku skazującego. Tego rodzaju odroczenie zostanie udzielone (obligatoryjnie) w wypadku choroby psychicznej lub innej ciężkiej choroby uniemożliwiającej wykonywanie kary pozbawienia wolności. W przypadku wystąpienia jednej z ww. chorób sąd będzie musiał orzec zgodnie z treścią wniosku.

Istnieje również możliwość odroczenia wykonania kary pozbawienia wolności na okres do roku, jeżeli natychmiastowe wykonanie kary pociągnęłoby dla skazanego lub jego rodziny zbyt ciężkie skutki. Jak jednak wskazuje Sąd Apelacyjny w Krakowie (II AKzw 87/15): „Orzekając (…) z powodu ciężkiej sytuacji rodziny skazanego, ustala się najpierw, czy taka sytuacja rzeczywiście istnieje, dalej – czy nadaje ona się do poprawienia wskutek osobistych starań skazanego i w końcu – czy można prognozować, że skazany wykorzysta przerwę zgodnie z jej celem”. Oznacza to, że we wniosku o odroczenie wykonania kary należy wskazać nie tylko okoliczność, że np. odbycie kary pozbawienia wolności pozbawi rodzinę głównego źródła dochodu; należy to jeszcze udowodnić, a także wykazać m.in. że żaden inny członek rodziny nie może podjąć pracy, że postaramy się o znalezienie dodatkowego zatrudnienia, które pozwoli nam zwiększyć uzyskiwane dochody i zabezpieczyć w ten sposób rodzinę na przyszłość, że nie będzie wystarczające wprowadzenie planu oszczędnościowego itp.

Niezależnie od powyższego, możliwe jest złożenie wniosku o wezwanie do stawienia się w wyznaczonym terminie (np. w terminie 7 dni) w areszcie śledczym, położonym najbliżej miejsca naszego stałego pobytu, wraz z dokumentem stwierdzającym tożsamość. Za tego rodzaju rozwiązaniem przemawiać muszą jednak dotychczasowa postawa i zachowanie skazanego.

Zaproponowane wyżej rozwiązania nie pozwalają, rzecz jasna, na uniknięcie odbycia kary pozbawienia wolności. Dają jednak czas i szansę na przygotowanie się do tego m.in. pod względem psychicznym, jak i finansowym, a w niektórych wypadkach stwarzają także okazję do przygotowania wniosku o zezwolenie na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego (potocznie określanego „bransoletką”).

Autorem niniejszego artykułu jest dr hab. adw. Konrad Burdziak.

Uprzejmie informujemy, iż Kancelaria w sposób kompleksowy zajmuje się sprawami karnymi na każdym etapie ich postępowania.

Kontakt z Kancelarią w sprawach dot. kredytów frankowych możliwy jest przez Facebook’a lub: 

☎️: + 48 91 484 29 35

✉️: kancelaria@kancelaria-bd.pl